(برفستان)*
درباره ی شعر مهدی اخوان ثالث:
دوران شاعری اخوان را مىتوان به سه دوره تقسیم كرد:
دوره اول :
دورهای كه از نوجوانى آغاز مىشود و با انتشار ارغنون پایان مىپذیرد. در این دوره اخوان زیر تأثیر شاعران مكتب خراسانى است، و توانایى خود را در سرودن شعر به شیوههای كهن مىآزماید. غزلهای نخستین اخوان، متأثر از شعرشهریار و سرشار از شور و احساس است . با اینهمه، چون ابتدا توفیق چندانى در غزل سرایى نیافت، به قصیدهپردازی روی آورد.
نظر منتقدان دربارة این قصاید متفاوت است. برخى برآنند كه این قصاید در عین تقلید از گذشتگان، نشان از استقلال و قدرت خلاقیت وی دارد و برخى دیگر ابیات این قصاید را دارای «مضامینى معمولى و سطحى» و فاقد «استواری و سنگینى قصاید خوب فارسى» دانستهاند. همچنین اخوان در این دوره چنانكه خود نیز مىگوید، با مكتب نیمایى مخالف بود، اما اندك اندك شناخت او نسبت به شیوة نیمایى بیشتر شد و آن مخالفتها به طرفداری و پیروی از این روش انجامید . اخوان خود از این تحول به كنایه چنین یاد كرده است: «من كوشیدهام از راه میان بری از خراسان به مازندران بروم» .
دوره دوم:
دوره اصلى شعر اخوان است و اوج آن را در كتابزمستان مىبینیم. این دوره با طبع آزماییهایى در قالب چارپاره آغاز مىشود و تا كتابهای دوزخ اما سرد و زندگى مىگوید ادامه مىیابد. اخوان پس از شناخت شیوة نیمایى، ابتدا به شكستن اوزان عروضى و طرح مضامین و موضوعات نو پرداخت و سپس با حفظ صلابت و استواری زبان شعر قدیم خراسانى و درآمیختن آن با تحولاتى كه مكتب نیمایى پدید آورده بود، شعر جدید فارسى را متحول ساخت و سبكى خاص خویش ایجاد كرد.
دوره سوم:
دوره بازگشت به گذشته است.
اخوان با انتشار ترا ای كهن بوم و بر دوست دارم، گرایش دوباره خود را به قالبهای سنتى شعر فارسى نشان داد. این كتاب را مىتوان ادامه ارغنون به شمار آورد. دراین مجموعه ناهماهنگیهای آشكاری دیده مىشود. شاعر گاه به زبان ساده و روانِ ایرج میرزا نزدیك مىشود و گاه به شیوه پرصلابت شاعران خراسان روی مىآورد.
استعمال واژههای مهجور و اسامى خاص در این اشعار آن قدر فراوان است كه شاعر ذیل بسیاری از صفحات را به توضیح آنها اختصاص داده است. با اینهمه، بیتهای زیبایى نیز در مجموعه این اشعار به چشم مىخورد .
برفستان این ,اخوان ,است ,دوره ,قصاید ,مىشود ,این قصاید ,این دوره ,این اشعار ,مكتب نیمایى ,اخوان ثالث منبع
درباره این سایت