نقد و بررسی بازی The Beginner's Guide
بازی The Beginner's Guide چگونه ماهیتِ بنیادینِ عملِ داستانگویی را موشکافی میکند؟ آیا این بازی تحلیل و گفتوگو دربارهی آثار هنری را کارِ اشتباه و ممنوعهای میداند؟ همراه زومجی و بررسی فلسفهی فراسوی دومین بازی دیوی ریدن باشید.
وقتی در پایانِ اولین فصلِ بازی The Beginner's Guide، بعد از پشت سر گذاشتنِ هزارتوی تنگ و باریک و پیچدرپیچی در یک فضاپیما، با یک پرتوی الکتریکی آبی که از یک اتاقکِ ششضلعیشکل به سمتِ سقف شلیک میشد روبهرو شدم، به پیشنهادِ راوی تصمیم گرفتم به روی پرتوی آبی قدم بگذارم و ببینیم چه میشود (البته چارهی دیگری هم برای پیشرفتِ در بازی وجود نداشت). به محضِ اینکه روی پرتو قرار گرفتم، پرتو پاهایم را از زمین جدا و کاراکترم را به آرامی به پرواز در آورد و با عبور از سقف، واردِ فضای تاریک و بیانتهای بیرون شدم. ناگهان به خودم آمدم و دیدم دیوارهای محبوسکنندهی فضاپیما را پشت سر گذاشتهام و همینطور که در حال صعود هستم، میتوانم نقشهی مُدل سهبعدی آن مرحله از لحظهی آغازینش تا لحظهی پایانیاش را که در فضایی خالی طراحی شده است ببینم. حالا شناور در فضای خالی بین ستارهها و کهکشانهایی بودم که تاکنون فقط از پشتِ شیشههای فضاپیما قادر به دیدنِ آنها بودم. چیزی که شناورِ شدن در این فضا را به اتفاقِ سورئالتری تبدیل میکرد این بود که مربعِ بسیار بسیارِ غولآسایی شاید در چند هزار سالِ نوریام، در زیر پاهایم، در زیرِ مُدل سهبعدی مرحله قرار داشت. یک مربعِ سفیدِ غولآسا در صفحهی فضا که گویی پورتالی به یک دنیای نامعلومِ دیگر بود. انگار یک نفر قیچی برداشته باشد و با بُریدن مربعی در وسط یک مقوای سیاه، آن را به یک دیوارِ سفید چسبانده باشد. راوی تعریف میکند که اتفاقی که در این لحظه دارد میافتد از لحاظِ فنی یک گلیچ است؛ ولی این صحنه زیباترین گلیچی بود که تا آن لحظه دیده بودم. گلیچها معمولا بر اثرِ درهمشکستنِ نظم و ترتیبِ دنیای بازی اتفاق میافتند؛ گلیچها معمولا با ایجاد خلل در حس غوطهورکنندهی دنیای مجازی بازی باید سریعا برای حفظ توهمِ حضورِ بازیکننده در دنیایی و محکم ترمیم شوند.
اخبار کامپیوتر و بازی های جدید بازی ,beginner ,دنیای ,guide ,بررسی ,گلیچها معمولا ,مُدل سهبعدی ,بررسی بازی منبع
درباره این سایت