تریلر بدون بدنام یا ستایش ، با بازیگران واقعاً هدر رفته و قادر به تضعیف مکانهای ضعیف موضوع است.
در تلاش برای بازگرداندن تنش جسمی روابطشان ، برایان (هارون پل) و کسی (امیلی راتاجکوفسکی) از طریق وب سایت "Welcome Home" یک ویلای سرسبز در حومه ایتالیا را اجاره کردند. گذشته طوفانی آنها را در سطح روحی و جسمی ناراحت خواهد کرد و فدریکو (ریکاردو Scamarcio) ، همسایه علاقه مند به شکست این زوج ، شروع به سوءاستفاده از حسادت برایان می کند تا این دو دوست پسر را در مقابل یکدیگر قرار دهد.
صفحه اصلی Welcome، که در 11 ژوئیه در سینماها منتشر شد ، ایده ای اساسی و دور از فریبنده بودن ارائه می دهد. کارگردانی و بازیگران به کار گرفته شده نمی توانند از آنچه در صفحه اتفاق می افتد قدردانی کنند و یکی با سختی به سمت حل و فصل حساب های مخفی کشیده شود ، تقریباً گویی که در حال حاضر بداهه ساخته شده است.
به خانه خوش آمديد: در جستجوی هویتی که هرگز آشکار نمی شود
این فیلم ، ساخته دیوید لوینسون و به کارگردانی جورج راتلیف ، هرگز به دنبال نقاط عطف قادر به احیای کنترل و مدیریت بازیگران کاملاً خارج از مکان نیست ، که این امر نه به عنوان یک زوج در بحران و نه به عنوان قربانی یک مرد آماده سادیستی را قانع نمی کند. همه چیز برای به خطر انداختن تعادل آنها. پس از ارائه مکان پر زرق و برق ، شهر تودی ایتالیایی واقع در Umbria ، عنصر ترسناک باید بر فیلم حاکم باشد ، زیبایی های این مکان را تحریف می کند. خط نازک بین رویکرد و نرم و تریلر صورتی بیشتر و مسطح تر می شود ، نه درک (امیدوارانه به عمد) ماهیت واقعی فیلم.
این راه حل غیر قابل رمزگشایی زمانی ناامید کننده می شود که ابهام اجباری و تقریبا بداهه در زمان روایت در ساختن آن بیش از حد چشمگیر باشد. در این روش جنبه های فنی مربوط به تعالی مکان و جهت گیری شخصیت های اصلی Welcome Home ضعیف می شود. فقط سه اجرا کننده تقریباً برای تمام عکس هایی که در بهترین حالت با یکدیگر تعامل ندارند و برای ارائه ایده های مفید برای کارگردان برای اقتصاد فیلمی که قبلاً در پیش نویس خاموش شده است کارگردان نیستند.
یک بازیگر کاملاً غیرقابل اطمینان ، تسلیم نهایی را خراب می کند
این زوج که توسط آرون پل و امیلی راتاجیکوفسکی تشکیل شده اند ، به هیچ وجه از پایه های در حال حاضر متزلزل که اسکلت طرح پیشنهادی را تشکیل نمی دهند ، پشتیبانی نمی کنند. علاقه عشقی که به تدریج محو می شود و سپس به واسطه یک تهدید خارجی جرقه را کشف می کند ، انگیزه ای است که در بسیاری از هیجان های تکرار می شود. اجراهایی که در خانه خوش آمد گویی به وضوح محدود کردن و خارج از زمان صحنه را از نظر عملکرد سینمایی مسطح می کند. سوپر مدل آمریکایی تمایل به ایفای نقش آسیب دیده ندارد ، زنی که گذشته از سوءاستفاده جنسی زندگی کرده و تمایل به سازش با روان شکست خورده خود دارد.
هارون پل مانند شانه خود از اتاق به اتاق دیگر در عمارت تودی سرگردان است ، احتمالاً از این تعجب است که چرا تصمیم به شرکت در این فیلم گرفت. وی به لطف تجربه کمی که در پشت دوربین جورج راتلیف وجود دارد ، محدود به بودجه محدود است و تمایل به تنوع بخشیدن به ریتم توافق بین بازیگران ایجاد شده در طول دید ، متعهد نیست که تبهکار باشد و در هنگام بینایی یک نشان برجسته باقی بگذارد. این عمل. نتیجه واقعی دلسرد کننده ، اگر در مورد پتانسیلی که بازیگر برنده جایزه در جوایز امی برای سریال فرقه Breaking Bad فکر می کنیم فکر کنیم. علاوه بر این مشکلات قابل پیش بینی و ارائه مرحله ، Riccardo Scamarcio مداخله می کند. فدریکو او بخشی از تخته شطرنج است که ما را به فینال سوق می دهد که چهره خود را به عنوان یک فرد شوم با اهداف ناصحیح دوباره تفسیر می کند. یک عنوان اساساً اشتباه ، به رهبری دستان ناایمن و بازیگران خارج از کنترل. خیلی بد
اخبار مفید بازیگران ,فیلم ,مکان ,ارائه ,تمایل ,محدود ,welcome home ,جورج راتلیف منبع
درباره این سایت