زندگی زیبایی ست
شاعری این را گفت
با کمی آرایه
پی زیبایی خیلی گشتم
که گذشتم از این
منطق بی پایه
زندگی یعنی در ننگستان
چهره هر آدم
زیر چندین لایه
بیخیال حالمان بد شد از این
متن خوش قافیه بی مایه
خانه غم بغل خانه ماست
شیر غم خوردم من
از زن همسایه
پرورش داد مرا
و چه دلسوزتر از مادر شد این دایه
همه این دنیا از من آویزان است
و به من چسبیده
مثل یک جفت . . .
منبع
درباره این سایت