قربانِ فرستنده ی باران و باد
آن ایزد منّان که به ما نان می داد
از بس که خلاف دیده از ما، انگار
بُرده است فرستادن اینها از یاد!
*
ای داد به قول خواجه حافظ، ای داد
فریاد ز جورِ فلک و صد بیداد
روزی همه جا چه شُرشُرِ باران بود
امروز نمی وَزَد کمی حتّا باد!
*
ای باد کجایی که همه تهران بوست!
وقتش نشده کمی شوی با ما دوست؟!
گوگرد و آمونیاک و آبِ فاضل!
پُر کرد مشام و می کَنَد از ما پوست!
*
قبلا دو سه ماه اگر نمی زد باران
با یک دو نماز کار می شد آسان!
امروز رسیده کارمان جایی که
با نذر و دعا باد نیاید تهران!
*
چون باد نمی دهد، هوا آلوده!
باران بدهد سیل شود افزوده!
بادی نفرستد،همه جا تعطیل است!
اوضاع در این سه هفته اینها بوده!
*
پی نوشت:
ای دوست که این چاهارگانی خوانی
یا ساکن اصفهانی ام می دانی!
هر جا که دلت خواست به جای تهران
ایران بگذار و حظ ببر پنهانی!
درباره این سایت