کُرد بود، از اون اصیلاش. یه وقتایی که میخواست بگه فلانی خیلی آدم خوبیه و دوست داشتنیه و حسابی به دل میشینه و تو بگو عشقه اصلا، می گفت: " چَنی عزیزه؟! " این "خیلی عزیزه" گفتناش کلی معنا داشت واسه خودش. می گفت وقتی یکی عزیزه و عزت داره، جاش همیشه سرِ چشم آدمه، مثل عشق، مثل دوست داشتن، مثل قرآنی که جاش سرِ طاقچه ست. آدمی که عزیزه حرفش ار داره، نازش ار داره، حرمت و احترام داره وجودش برای همه، اگه باشه محبتش توی دلاست، نباشه دلتنگیش. خودِ خدام هواشو داره انگار همیشه و همه جا! می گفت. اصلا ولش کن این حرفارو، تا حالا بهت گفتم چنی عزیزی برام؟!
طاهره_اباذری_هریس
عزیزه ,داره، ,ار داره، منبع
درباره این سایت