1-کسی که لطف دیگران را وظیفه آنها می داند همان کسی است که انجام وظیفه ی خود را لطف به دیگران میداند.
2-در پناهگاه خیال خود تا وقتی امنیت دارید که مهری از سکوت بر لب بزنید.
3-گروهی از بدی ها، خوبی های نا به جا هستند و گروهی دیگر، خوبی های بیش از حد و گروهی دیگر، خوبی های معیوب و ناقص. پس خوب نابجا، خوب کمتر از حد و خوب بیشتر از حد هر سه "بد" اند.
4-انرژی مثبت آنگاه که از دیگران جذب شود تاثیرش موقت و زود گذراست اما انگاه که از درون می جوشد و انگیزه ی شخصی، مبداء ایجاد آن است، دوام آن بیشتر و حوزه ی اثر آن بیشتر است.
5- آنهایی که از دیدن آینده های دورتر عاجزاند و تنها تا جلوی دماغشان را می بینند به راحتی گذشته ای دور و نزدیک را فراموش می کنند و خیره خیره تنها به چیزی می نگرند که مقابل صورتشان قرار دارد.
6-فداکاری و ایثار یک انسان نشانه ی ورود او به مرحله ی کمال انسانیت و فاصله گرفتن از حیات حیوانی است.
7- دروغگوها گاهی بر اساس ترس، گاهی بر اساس طمع و جلب منافع و گاهی بر اساس عقده های روحی و زمانی بر مبنای عادت حتی در چیزهای پیش پا افتاده دروغ میگویند، که بدترین آنها عادت است.
8-پای بندی به یک عقیده آنچنان باید ارزشمندی آن عقیده را در ضمیر خود داشته باشد که ذهن و قلب صاحب آن عقیده به سوی عقیده ی دیگر جذب نشود و الا آن وفاداری موقتی است.
9-متلکها و کنایه ها همان نفرت های پنهان اند که در جنگی بدون اعلان ابراز می شوند چون اعلان جنگ رسمی مانع استمرار منافع یا جلب فوائد یک رابطه در آینده می شود.
10-بازگو کردن خاطره ها ترمیم روانی یک ذهن فارغ از هیجان بالفعل است. خاطرات را به یاد می آورد تا هیجان یا حالت حاکم روحی روانی آن خاطره را برای خود زنده کند تا از آن انتقام گیرد یا از آن لذت ببرد.
عقیده ,اساس ,خوبی ,گروهی ,دیگران ,دیگر، خوبی ,گروهی دیگر، منبع
درباره این سایت