وقتش که برسد دیوانگی مان را آنچنان عیان می کنیم که جهان از هر طرف که دست دراز کند به گرد پایمان هم نرسد
می رویم این آتش شعله ور مان را که زبانه هایش را در این روز ها دیده اید یکباره چنان شعله ور می سازیم که هیچ جز خاکتسر نماند از هستی عشق
آری فقط اگر وقتش برسد ما دیگر ما نیستیم عشقیم جنونیم و آتش و بهتر از هر مجنونی در این عالم لیلی هستیم ،اگرچه آوازه او بلند تر است چرا که ما همچنان که محکم ایستاده ایم بیابان گرد دل بودیم.
منبع
درباره این سایت