و چه تنهاست انسان امروزی در میان میلیاردها انسان تن های دیگر.
که هرکدام دیوانه وار تنهایی خویش را پشت خلوارها سیمان و آهن پنهان نموده اند.
آری این موجود متمدن تنهاست.تنهای تن ها.
تنها ترین در کره ای خاکی ،که در بیکران فضای کهکشانها مستانه و دیو انه وار
می چرخدو می چرخد.
این سرنوشت نانوشته اش بود زیرا انسانیتش را به بهایی اندک به حراج گذاشته بود.
نوشته های : #حسن_سهرابی
@sohrabipoem
Instagram.com/sohrabi_hassan
درباره این سایت