به بستر افتم و مردن كنم بهانه خويش
بدين بهانه مگر آرمت به خانه خويش

بسى شب است كه در انتظار مقدم تو
چراغ ديده نهادم بر آستانه خويش

حسود تنگ‏نظر گو به‏داغ غصه بود
كه هست خاتم مقصود بر نشانه خويش

كليد گنج سعادت به دست شاه‏وشى است
كه بر فقير نبندد در خزانه خويش

نه مرغ زيركم اى دهر سنگسارم كن
چرا كه برده‏ام از ياد آشيانه خويش

مرو كه سوز فغانى بگيردت دامن
سحر كه ياد كند مجلس شبانه خويش

 

 

لطف علی بیک آذر آرد(بابا فغانی)


اشعار شاعران معاصر خويش ,بهانه ,بابا فغانی ,بستر افتم منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

DornikaGold Sandrajtz72 home مجله ی ماشین اینجا همه چی هست ????محبین ولایت دشت آزادگان???? تخفیفان کارآفرینی تك فايل سبز مووی | بیننده باشید