نقد سریال The Walking Dead: قسمت دوم، فصل هشتم

فصل هشتم «مردگان متحرک» (The Walking Dead) اگرچه در همین ابتدا دو اپیزود اکشن تحویل‌مان داده است (همان چیزی که در طول فصل هفتم برایش لحظه‌شماری می‌کردیم)، اما آن را به نحوی انجام داده که به جای اینکه دوباره به سریال امیدوار شویم، از آن ناامیدتر شویم. شخصا هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم بتوانم آینده‌ی سیاه‌تری را برای «مردگان متحرک» متصور شوم، اما دو اپیزود ابتدایی فصل هشتم این کار تقریبا غیرممکن را برایم ممکن کرد. مخصوصا اپیزود این هفته. بگذارید بگویم چرا. اپیزود این هفته در ظاهر تقریبا فاقد تمام چیزهای مهمی می‌شود که به آفتِ جان سریال در فصل هفتم تبدیل شده بود. اول از همه با اپیزودی طرفیم که تقریبا از ابتدا تا پایان اکشن است. حتی بیشتر از اپیزود هفته‌ی گذشته‌ی که بخش زیادی از آن به فلش‌فورواردهای بی‌مورد و سخنرانی‌های حوصله‌سربر و مقدمه‌چینی حمله اختصاص داشت. این اپیزود از همان ابتدا با شلیک گلوله کلید خورد. نکته‌ی مثبت دوم این است که خوشبختانه خبری از نیگان نیست. خبری از هیچ‌گونه از حرافی‌های نیگان نیست. نیگان به چنان کاراکتر مشکل‌سازی برای سریال تبدیل شده که نبودش قشنگ چند درجه کیفیت سریال را به‌طور اتوماتیک بالا می‌برد و اپیزود این هفته هم از این موضوع بهره می‌برد. مهم‌تر از همه اگرچه این اپیزود هم از خودبزرگ‌پنداری سازندگان رنج می‌برد و باز دوباره از یک روایت سرراست سر باز می‌زند، اما در مقایسه با اپیزودهای اخیر سریال، به مراتب بی‌شیله ‌پیله‌تر است. به عبارت دیگر همه‌چیز روی کاغذ خبر از اپیزودی می‌داد که شاید به جمع بهترین‌های تاریخ سریال اضافه نشود، اما حداقل روی کاغذ به نظر می‌رسید می‌تواند کاری کند تا برای یک هفته هم که شده طعم یک «مردگان متحرک» خوب را بچشیم.

طرفداران واکینگ دد اپیزود ,سریال ,هفته ,می‌برد ,نیگان ,هشتم ,«مردگان متحرک» ,نیگان نیست ,walking dead منبع