حافظ را واسطه‌ی میان خود و خدایم گذاشتم تا به زبان غزل‌هایش، سخن معبودم را برایم بازگو کند.
در این دل‌پریشی اولین روز هفته، اگر خداهم تنهایم بُگذارد؛ حتماً تا آخر ماه خواهم مُرد!
من به بی‌عدالتی و کشتن حق خویش سال‌هاست که عادت دارم. اما سرنوشت هرچه بنوازد بدان می‌رقصم!
راضی‌ام به رضای خدا…! فعلاً به همین غزل دلخوشم!!!
مرد بارونی - ۱۳۹۶/۱۰/۲۳
Baranam | بارانم - وبنوشت رسمی راتین رها | مجتبی جعفری جُرجافکی | مردبارونیا منبع
درباره این سایت