اشعار عرفانى از حضرت حافظ(رح)

سالها پيروى مذهب رندان كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '         تا به فتوى خرد حرص به زندان كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' من به سرمنزل عنقانه به خود بردم راه         ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' قطع اين مرحله با مرغ سليمان كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' سايه اى بر دل ريشم فكن اى گنج مراد   ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '        كه من اين خانه به سوداى تو ويران كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' توبه كردم كه نبوسم لب ساقى و كنون         ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' مى گزم لب كه چرا گوش به نادان كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' در خلاف آمد عادت بطلب كام كه من         ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' كسب جمعيت از آن زلف پريشان كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' نقش مستورى و مستى نه به دست من و تست     ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '     آن چه سلطان ازل گفت بكن آن كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' 'دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع         ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' گرچه در بانى ميخانه فراوان كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' اين كه پيرانه سرم صحبت يوسف بنواخت         ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' اجر صبريست كه در كلبه ء احزان كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' گر به ديوان غزل صدرنشينم چه عجب     ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '     سالها بندگى صاحب ديوان كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' صبح خيزى و سلامت طلبى چون حافظ ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' هر چه كردم همه از دولت قرآن كردم ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '

سـنـگـان وب كردم منبع