پیامدهای کارکردی اختلال تسلط بیانی با آغاز در کودکی (لکنت زبان)

پیامدهای کارکردی اختلال تسلط بیانی با آغاز در کودکی (لکنت زبان)

استرس و اضطراب علاوه بر این که ویژگی های این اختلال هستند، می توانند عدم تسلط بیانی را وخیم تر کنند. اضطراب ناشی از این اختلال ممکن است موجب بروز نقایصی در کارکرد اجتماعی شود.

تشخیص افتراقی

نقص های حسی، موارد عدم تسلط بیانی ممکن است با نقص شنوایی یا نقص های حسی دیگر یا نقص حرکتی گفتار همراه باشد. وقتی موارد عدم تسلط بیانی بیش از مواردی باشد که معمولا در این مشکلات دیده می شوند، ممکن است تشخیص اختلال تسلط بیانی با آغاز در کودکی مطرح شود.

عدم تسلط بیانی عادی در گفتار.

اختلال تسلط بیانی را از موارد عدم تسلط بیانی عادی که اغلب در کودکان خردسال رخ می دهد و شامل تکرار كل واژه یا عبارت، عبارات ناقص، اضافات، مکث های بی صدا و عبارات معترضه است، متمایز کرد. اگر با بزرگتر شدن کودک، فراوانی یا پیچیدگی این مشکلات افزایش پیدا کند. تشخیص اختلال تسلط بیانی با آغاز در کودکی مطرح می شود.

اثرات جنبی دارو.

لکنت زبان ممکن است به عنوان اثر جانبی دارو رخ دهد که با بررسی رابطه زمانی مصرف دارو و رویداد آن می توان به این مشکل پی برد.

عدم تسلط بیانی با آغاز در بزرگسالی.

اگر موارد عدم تسلط بیانی طی نوجوانی یا پس از آن آغاز شوند، عدم تسلط بیانی با آغاز در بزرگسالی، مطرح است، نه یک اختلال عصبی- تحولی، عدم تسلط بیانی با آغاز در بزرگسالی، همراه با آسیب های عصبی خاص و انواعی از عارضه های جسمانی و اختلال های روانی است که می توان آنها را مشخص کرد، اما جزو تشخیص های 5-DSM نیستند. اختلال توره. تیکهای آوایی و آواسازی های مکرر مربوط به اختلال توره ا را باید بر حسب ماهیت و زمان بندی آنها از آواهای تکراری در اختلال تسلط بیانی با آغاز در کودکی متمایز کرد.