سحرگاهی پر از سکوت

سکوت است و سکوت هیچ صدایی نیست مگر صدای واگویه هایم که درون سرم دایم به گفتگویند با دلم حرف میزنم و خودم را دلداری میدهم حالا که میروی و دوباره تنهایی را به لحظه هایم می بخشی باید بهانه بسازم برای ادامه لبخند ادامه زندگی. سکوت منبع