آنچنان گرفتار ترافیک ذهن شده ام که،همه شاهراه های حیاتی مغزم اسیر ترافیک حجم عظیمی از اندوه شده است. وهمچون چشمه ای جوشان در حال فوران است و فوران. در این وانفسا، واژه مناسبی را در هزارتوی زمان نیافتم،که از اندهم بکاهد. نمی دانم چه شده است؟ امابی شک باید آن آستان جانان،آنکه به موسیقی جان داد، به جان لذت بخشید و لذت را با عشق درآمیخت،و به هستی مان ،هستی بخشید،تا اندکی بیاساییم ،به آسمان بیکران سفر کرده است.سنگدل نیستیم،بگذار تمام کهکشانها و خدایگان نیز منبع
درباره این سایت