بی تردید جایگاه وصف نماز و تبیین عظمت این عطیه ی الهی فوق تصور و قدرت بشر عادی است و هرگز قلم توان تفسیر این نور هدایت گر عالم هستی را ندارد . چرا که این الفاظ محدود و افکار مهجور چگونه می تواند قدرت تحلیل و شناخت عظمت بی منتها و دریای معرفت بیکران نماز را داشته باشد .
مجموعه ی اجزا و اذکار و افعال نماز-که هرکدام هاله ای از نور علی نور را رقم می زنند-سری مکتوب بر صفحه ی دلهای نمازگزاران است که قبل از «شنیدن» دیدن است و قبل از درک با «عقل» لمس با «دل» ، نماز حال است و شور ، پرواز است و حضور . بنده ی ضعیفی چون من پس از دست و پا زدن در معاصی و قرار گرفتن پشت حجابهای ظلمانی کی می تواند نماز را بشناسد و آنگاه بشناساند .
پس ، از نماز فقط به لفظ "نماز" اکتفا نمودیم تا شاید اهل حریم نماز ، حرمتش را پاس بدارند . ان شاءالله
درباره این سایت