نمی دانم اعتقاد است یا چی اما انگار یک جاهایی سرنوشت بهم مهربانی می کند. چیزهایی را سر راهم می گذارد که مناسب ترینند برای آن موقعیت ، برای آن تلخی که تجربه می کنم. مثل کتابی که شخصیت هایش حس تنهایی ام را کم تر می کنند. کتابی که چند هفته پیش در حالی که اصلا در آن حس نبود مش. می دانی حتی اگر تصادف هایی باشد که من به آن ها مفهوم داده ام دوست دارم که اینطوری حسش کنم. دوست دارم حس کنم زندگی گاهی هم هوایم را دارد.دوست دارم منبع
درباره این سایت