مشروط عاشق به از مقبول سنگیست.

روی پله های کافه بغلت خواهم کرد روی لب های تو یک غنچه گل خواهم کاشت و در این بهبوهه باز شرم و حیا را داری که درونت میریزد و صدایت ارام زمزمه کردی گویی: برویم . من انجا هزار بار بیشتر عاشقت خواهم شد نگهت خواهم کرد تا انتهای مسیر قدم خواهی زد در برابرم و من عمر دوباره میگیرم از خرامیدنت مگر میشود دوستت نداشت ؟ مگر میشود نفس نکشید؟ چون نفسی که می آیی و چون هوای مطبوع بهاری به گمانم خدا تنها دلیلش از افرینش تو معبود شدنت برای من بود میخواست ایمان بنده اش خواهم منبع