نقاره را بنواز چشم ها را بگشا بر صبح سحر شاید اندیشه فردا ببرد از یادت غم دیروز را از عمق نگاه امروزت آنسان که چشمه ماسه را آنچنان که باد گلبرگ را و بمان در پس اندیشه ای ژرف که دلیل این عاشق شدن چشمه بر پروانه و گل و کبک و آهو و ماهی بر آب چیست؟ ۱۳۹۹.۰۴.۲۴ ۱۴:۴۱ "یسار" منبع
درباره این سایت