بون و نبودن

???? گفتم: "بالاخره که فراموشش میکنی. اینجوری نمی مونه" نفس عمیقی کشید و گفت: "یادِ بعضی آدما هیچوقت تمومی نداره؛ با اینکه نیستن، با اینکه رفتن، ولی هیچ وقت خاطره شون تموم نمیشه" گفتم: "ولی همین که نیستش، کم کم همه چی تموم میشه". گفت: "بودنِ بعضی از آدما، تازه از نبودنشون شروع میشه". منبع