صادق هدایت تو کتاب بوف کور،زن سیاهپوش رو اینجوری توصیف کرده: چشمهای سیاه درشت سرزنشکننده و جذاب،پیشانی بلند،گونههای برجسته،چشمهای مورب ترکمنی،لب های گوشت آلود و لبهایی که مثل این است که تازه از یک «بوسهٔ گرم طولانی» جدا شدهاست و موهای سیاه بلند که قسمتی از آن روی شقیقه اش چسبیده بود توی کتاب،نویسنده به قدری زیبایی و افسونگری و اندام اون رو ستوده که نوشته معلوم نیست طرف فرشته است یا انسان.بعد مثلا نوشته که مدت ها منتظر دیدار دوباره اش بوده و هی برای منبع
درباره این سایت