همه گرفتاری های امروز جامعه ما از جایی شروع شد که شهرداری تهران تصمیم گرفت خانه های فرهنگ را در هر محله برپا کند و کوچکترین فعالیت های محله را در این خانه برپا کند.
روزی که این تصمیم گرفته شد ما که از بچگی در مسجد بزرگ شده بودیم دانستم که باید فاتحه مسجد محوری را خواند.
امروز فرزندم با اینکه سن و سال کمی دارد برای گذران 3 تا 4 ساعت از وقت خود و برای اینکه با هم سن و سالان خود بازی کند به یکی از همین خانه های فرهنگ که متعلق به شهرداری است می رود در صورتی که وقتی من هم سن و سالش بودم به عنوان کوچکترین عضو پایگاه بسیج مسجد ثبت نام کردم.
امروز در مساجد محل فقط نماز جماعت برپا می شود تازه اگر بشود آن هم با 10 یا 15 نفر ولی زمانی در همین تهران مسجد محور فعالیت های اجتماعی بود و همین فعالیت های اجتماعی محله ها را از شرور جامعه مصون ساخته بود.
امروز مستندی را دیدم به نام عابدان کهنز با موضوعیت مسجد و مسجد محوری با دیدن این مستند دلم تنگ شد برای جای خالی این گونه مساجد در سطح شهری همچون تهران.
متاسفانه امروز غالب مساجد شهر تهران به جز خواندن نماز جماعت و برگزاری مراسم ختم کارایی دیگری ندارند که باید علتش را احتمالا در ت گذاری هایی که در سالهای اخیر از سوی مسئولان امر ابلاغ کرده اند جست وجو کرد که این موضوع موجب شده تا خانواده ها از مساجد فاصله بگیرند.
این مستند نشان داد مسجد باید محوریت خود را در محله ها حفظ کند و محله هایی که مساجد پویا و فعالتری دارند خود به خود امنیت اجتماعی در این محله ها بالاتر خواهد رفت.
مستند عابدان کهنز در مورد محوریت مسجد امیر المومنین در منطقه کهنز شهریار است که توانست با جذب کودکان و نوجوانان محله تغییر اساسی را در منطقه کهنز ایجاد کند.
امروز نیز این مسجد را با سه مدافع حرمش شهیدان صدرزاده، عفتی و آژن می شناسند پیشنهادم این است که متولیان مساجد حتما این فیلم مستند را ملاححظه کنند تا ببینند که از یک مسجد چه کارهای بزرگی بر می آید. به درستی امام فرمود مسجد سنگر است این سنگر ها را پر کنید.
مسجد ,محله ,مساجد ,کهنز ,مستند ,تهران ,عابدان کهنز ,منطقه کهنز ,نماز جماعت ,مسجد محوری منبع
درباره این سایت