مدت‌هاست (تو بخوان هزار سال) این جمله توی ذهنم چرخ می‌خورد: «تو کافی نیستی.» جمله‌ای کوتاه است. از آن کوتاه‌ها که می‌تواند یک اقیانوس معنی را در خودش جای دهد و هر معنی یکی از بی‌کفایتی‌های من باشد. بارها و بارها در بن‌بست این جمله گیر کرده‌ام، گیر می‌کنم. و خلاصی چه دشوار است! لازم نیست عینِ جمله را بگویم و تکرار کنم. جمله در حالاتم، در سلوک رفتاری‌ام، در قدم‌هایی که برمی‌دارم، در اندیشه‌ام نفوذ کرده است و می‌کند. جمله منبع
درباره این سایت