دلایل ممنوع بودن تاریخ طبری +اطلاعات کامل
تاریخ طبری، تاریخی است، عمومی، از آغاز آفرینش تا سال 302 هجری قمری که به زبان عربی و تألیف ابوجعفر محمدبن جریر طبری ( متولد 224 در آمل و متوفی 310 هجری قمری در بغداد) می باشد.
تاریخ دقیق آغاز تألیف کتاب تاریخ طبری مشخص نیست. طبری تفسیر خود را از سال 283 تا 290 هجری قمری بر شاگردانش املا می کرده و سپس اجازه ی روایت تاریخ خود را تا حوادث 294 هجری قمری، یعنی تا پیش از روی کار آمدن مقتدر، به شاگردانش داده است. به نوشته ی یاقوت حموی (متوفی در قرن هفتم)، تألیف تاریخ طبری در سال 303 به پایان رسیده است.
تاریخ طبری از دو بخش تاریخ جهان و تاریخ اسلام تشکیل شده است. قسمت اعظم این اثر، یعنی بخش تاریخ اسلام آن، به ترتیبِ سالشمار هجری و منحصر به رویدادهای ی و شرح جنگ هاست. بخش تاریخ جهان ترتیب سالشمار ندارد و ترتیب آن، موضوعی است، اگر چه در تنظیم مطالب تقدم زمانی حفظ شده است.
طبری مسلماً اولین کسی نبوده که وقایع نگاری را بر اساس سالشمار تنظیم کرده، اما می توان گفت که این روش را به کمال رسانده است.
آیا ممنوعیت تاریخ طبری حقیقت دارد؟
تاریخ طبری دارای دو ترجمه فارسی است که یکی متعلق به زمان سامانی است و دیگری در زمان محمدرضا شاه پهلوی ترجمه شده است. ابوعلی بلعمی در قرن چهارم تاریخ طبری را تهذیب کرد و به فارسی برگرداند که در دست است و به آن تاریخنامه طبری می گویند چرا که فقط بخشی از کتاب مفصل تاریخ طبری که در رابطه با ایران بوده است را شامل می شود. اما ابوالقاسم پاینده تاریخ طبری را با حذف اسناد و روایت های مکرر به انضمام صله تاریخ الطبری به فارسی برگرداند و در شانزده مجلد منتشر ساخت (تهران 1352-1354 هجری شمسی). بعداً فهرست اعلام در مجلدی جداگانه به آن افزوده شد.
عده ای از خاورشناسان، از جمله باسورث و روزنتال و مونتگومری وات، زیرنظر احسان یارشاطر، متن کامل تاریخ طبری را به انگلیسی ترجمه کردند و توضیحاتی در حاشیه به آن افزودند و در ۳۸ جلد به چاپ رساندند ( نیویورک 1985 ـ 1995).
چرا تاریخ طبری ممنوع است
منبع
درباره این سایت