ودیعه:
عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری میسپارد برای این که آن را مجانا نگهداری نماید. ودیعه گذار را مودع و ودیعه گر را مستودع یا امین میگویند. (ماده 607 قانون مدنی)
ودیعه گذار:
کسی که مال خود را نزد دیگری به رسم ودیعه میگذارد. در همین معنی نیز مودع بکار میرود.
ودیعه گیر:
کسی که مال غیر را به ودیعه میگیرد. در همین معنی مستودع و امین بکار میرود.
یارنما ودیعه ,گذار ,ودیعه گذار ,بکار میرود ,همین معنی منبع
درباره این سایت