ادامه.????;.

ادامه.????

 

{.در نهایت افقهای شرقی و غربی تشکیل می داده که برای رفتن به پایین، باید از پلکان استفاده می شد. هر روز خورشید از میان آنها از سمت مغرب غروب و در مشرق پدیدار می گردید. پلکانی هم به سمت آسمان بالا می رفت. بر طبق یک روایت، سه طبقهٔ آسمان وجود دارد که پایین ترین طبقه شامل ستارگان، طبقهٔ وسط جایگاه ایگی گو Igigu و بالاترین طبقه متعلق به انو Anu (An) می باشد. در یک روایت نجومی جداگانه افق شرقی به سه دسته عمودی تقسیم می شد. حماسهٔ بابلی آفرینش، این نظام را به صورت تجلی جهان دوگانهٔ آسمان و زمین (وقتی که تیامت دو قسمت می شود) و جهان چهارگانهٔ آسمان، آسمان زیری (منزلگاه انلیل) ، زمین (منزلگاه مردوخ) و اپسو، نظام می بخشد. طناب یا «پل» واسط آسمان و زمین (که به آن در موارد استفاده برای احشام، افسار با یوغ هم می گویند) و نیز علمهای مرزی، تصوری مهم در زمینهٔ کیهان شناسی است که به نوعی، تفکر سومری کهن در خصوص جدایی آسمان و زمین را بیان می کند. معبد به عنوان یک معبر ارتباطی بین آسمان و زمین تصور شده و احتمالاً به همین گونه توصیف می گردید.}(فرهنگنامهٔ خدایان بین النهرین مدخل کیهان شناسی ص 92 و 93)

 

@soltannasir

سلطان نصیر آسمان ,زمین ,کیهان شناسی منبع