بعد از اختلافات زیادی که بین شیخ عبدالحسین و ناصرالدین شاه بوجود آمد، ناصرالدین شاه برای دورکردن محترمانه شیخ، پیشنهاد سفر به عراق و تعمیر حرم ائمه را به شیخ عبدالحسین داد. ایشان نیز موافقت کردند و در سال 1274 یا 1276 ق. با اموال زیادی که ناصرالدین شاه با ایشان همراه کرده بود، وارد عراق شد.
در عراق، مورد استقبال امرا و حکام شهرهای این ناحیه قرار گرفت. او بلافاصله تعمیر، بازسازی و ساخت اماکن جدید در حرم ائمه اطهار (ع) را در شهرهای مختلف عراق شروع کرد. فعالیت های عبدالحسین تهرانی و آثاری که او در کربلا ایجاد کرد عبارتند از: طلاکاری گنبد امام حسین (ع) که سومین طلاکاری گنبد محسوب می شود، وسعت دادن صحن حرم مطهر از سمت غربی که به شکل فعلی درآمده است و ساخت ایوان بزرگ قبله به طول 36 متر که سرتاسر حرم حسینی را از جانب قبله فرا گرفته است. این ایوان دارای 12 ستون بلند است که از چوب جنگلی ساخته شده اند و سقف ایوان با نقاشی های بدیع و دیوارهای آن با کاشی های قیمتی مزین گردیده است. علاوه بر این موارد، ساخت مسجدی در قسمت بالای سر حضرت که به مسجد ناصری شهرت یافته در همین دوره صورت گرفته است. علاوه بر کربلا، شیخ عبدالحسین، گنبد «عسکریین» در سامرا را تذهیب کرد و ایوان، ستون و سقف آن را تعمیر و کاشیکاری کرد. وی در حرم کاظمین نیز تعمیراتی صورت داده است.
-----------------
آیت الله شیخ عبد الحسین تهرانی ناصرالدین ,ایوان ,گنبد ,عراق ,عبدالحسین ,ساخت منبع
درباره این سایت