ترک برداشت قلب چشمه از فریاد نخلستان صدای واعطش می آید از ابعاد نخلستان درون استخوانی لانه ی مورست و با اندوه ملخ سان از پس زانو شنیدم دادِ نخلستان نه برگی و نه باغی و نه حتی وز وز زنبور به دوزخ می زند پهلو کنون خرداد نخلستان ز دستت سایه بان بر چشم می سازی بگو با من، به غیر از توده ای از پر چه دارد باد نخلستان؟ تمام نخل ها چون نیم سوزی آتش اندودند نوای مرغ آمین تا رسد در یاد نخلستان به زحمت عنکبوت از روی پرچین می رود بالا که شاید چتر دوزد بر سر شمشاد نخلستان به آتش می کشد شیرین که شاید با همین شعله میان خشک و تر سوزد دل ِفرهاد نخلستان اگر چه خان لباس عافیت پوشید و جان در برد شبی هم او به جان می آید از بیداد نخلستان ابوذروهاب نخلستان منبع
درباره این سایت