بذارید طبق معمول همه حرفمو با غرغر شروع کنم و به پایان برم:
کلی حرف رو دلم مونده.
کلــــــــــــــــــــــــــــــــی حرف که ار نداره.
کلــــــــــــــــــــــــــــــــی حرف که همه میدونن و خودشونو میزنن به کوچه علی چپ.
کلــــــــــــــــــــــــــــــــی حرف که یه جوون بیس ساله ی استرسی داره غصه شو میخوره!
کلی حرف.
ولی با خودم عهد کردم که نباس بشکنم.نباس پیش هیشکی خودمو وا بدم.باید قوی باشم لااقل تا جایی که بتونم.
+خبر خوش اینکه ترم جدید شرو شد و برگشتیم به همون فلاکت همیشگی (:
++خبر بد هم اینکه با دخترا قراره بریم آمپول زنی.منم ک استرسی! دستا خوشگل میلرزه.
+++یه تغییر بزرگ: موقع بازگشت به خانه آهنگ گوش میدادم فهمیدم سبک مورد علاقم باس راک باشه.اگرم نیس باید باشه. مخصوصن اونجایی که میگه:
Rock
Rooooooock
Roooooooooooooooooooooooooooooooooooooock
(بازم میگم مهم نیس طرف چه کرسی شری داره میگه مهم اینه که باش (با آهنگ!) حال کنی.
چــــــــــــــــــــرت و پـــــــــــــــــــــــــــــرت کلــــــــــــــــــــــــــــــــی منبع
درباره این سایت