روغن کشی یا عصاره گیری روغن به یک روش مکانیکی برای استخراج روغن از گیاهان، مغزها و دانه های روغنی اطلاق می شود. با روش فشرده سازی فیزیکی بوسیله دستگاه روغنگیری ، تمام مواد خروجی حاوی هیچ گونه ماده افزودنی شیمیایی نیستند.

این یک روش مقرون به صرفه، متنوع و بدون مواد شیمیایی است. امروزه دو روش محبوب استخراج روغن، استفاده از دستگاه فشار پیچی ( دستگاه روغنگیری ) و استفاده از حلال های شیمیایی می باشد، با این حال، برای استخراج بیشتر روغن از مواد خام، بیش از یک روش استفاده می شود و اغلب دو روش به طور همزمان مورد استفاده قرار می گیرند.

در ابتدا با استفاده از یک دستگاه پرس پیچی دانه ها را فشار دهید و سپس با استفاده از حلال شیمیایی بقیه روغن را از آن استخراج کنید.

دستگاه روغنگیری

استخراج مکانیکی روشی است که قرنها از آن استفاده شده است. این روش معمولا برای ایجاد فشار بر روی گیاهان، مغزها و دانه های روغنی استفاده می شود تا روغن را از آن استخراج کند. ظرفیت روغن کشی دارای گستره ای متغیر از کمتر از 1 تن تا بیش از 50 تن در روز است.

امروزه روش های مکانیکی استخراج روغن با استفاده از دستگاه روغنگیری برای استفاده مداوم بدون توجه به اندازه عملیات استفاده می شود. عوامل متعددی بر کارایی استخراج روغن تاثیر می گذارند، مانند: نوع دانه های گیاهی، تمیز کردن دانه ها، دما و تنظیمات فشار.

معمولا روش فشار مکانیکی تنها می تواند 70-60 درصد از روغن را استخراج کند و 80 درصد یک میزان بسیار خوب محسوب می شود. اکثر عملیات تجاری بزرگ از روش های ملایم برای استخراج 60 تا 70 درصد روغن استفاده می کنند، به طوری که روغن باقیمانده از طریق حلال های شیمیایی استخراج می شود.

استخراج مکانیکی با دستگاه روغنگیری در مقایسه با استخراج با حلال های شیمیایی

استخراج مکانیکی و استخراج با حلال، دو روش محبوب استخراج روغن در صنایع روغن کشی امروزی هستند. روش استخراج مکانیکی بدین معنی است که از پیچ های فشار روغن بر روی دانه های گیاهی و مغزها استفاده شود. اما روش استخراج با حلال، همیشه از یک فرآورده، برای جدا کردن روغن استفاده می کند. این دو روش استخراج هر دو دارای مزایا و معایبی هستند، که ما در ادامه به شما نشان خواهیم داد.

· استخراج مکانیکی یک روش دوستدار محیط زیست و سالم تر برای استخراج روغن است چرا که در فرآیند آن از هیچ حلالی (شیمیایی) استفاده نشده است. روغن بدست آمده با روش مکانیکی با دستگاه روغنگیری پاک تر و سالم تر است که دارای رنگی طبیعی و طعم بهتری است.

از مزایای استخراج مکانیکی خالص می توان به هزینه های سرمایه گذاری اولیه پایین، روغن با ارزش غذایی بالا، عملیات با پیچیدگی کمتر و دارای تنوع برای پردازش انواع دانه های روغنی اشاره کرد.

معایب آن نیز شامل: انرژی موردنیاز بالا، استهلاک تجهیزات مورد استفاده که نیاز به تعمیر و نگهداری دارند و کاهش کارآیی به علت روغن باقی مانده در دانه های روغنی، می باشد.

· در مقایسه با روش استخراج مکانیکی، روش استخراج با حلال باعث تولید روغن بیشتری می شود، هزینه تولید را کاهش می دهد و زمان و مراقبت کمتری نیاز دارد، این یک روش جایگزین بسیار مطمئن تر برای روش قبلی است.

شما مجبور نیستید تمام روز را صرف تماشای کارهای مربوط به آن کنید! روش استخراج با حلال همیشه معایبی دارد، از قبیل: حجم زیاد، نیاز به کار مداوم ، فشار بالا هزینه بالای استخراج با حلال و نیاز به کارگاه تصفیه.


دستگاه روغن گیری | گاه AG استخراج ,روغن ,استفاده ,مکانیکی ,دانه ,فشار ,استخراج مکانیکی ,استخراج روغن ,برای استخراج ,دستگاه روغنگیری ,شیمیایی استخراج منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

bitcoinihai پورتال و سایت تفریحی خبری ایرانیان https://trty.ir/ ژیوان دانلود فایل